loading...
مجله ی اینترنتی صلوات
عباس بازدید : 1279 پنجشنبه 17 مهر 1393 نظرات (0)
امام نقی
 
امام هادى (ع) در مدينه از چنان موقعيت‏ و محبوبيتى برخوردار بود كه فرماندار آن ‏شهر قدرت موضعگيرى عليه آن حضرت و تحميل امرى بر او را نداشت. ولى آن حضرت‏ بسيار سعى مى‏كرد تا فعاليت ‏هايش دور از چشم عاملان حكومت‏ باشد و تمام برنامه ‏هايش را به صورت سرى انجام دهد.
 
محمد بن شرف مى ‏گويد: همراه امام‏هادى‏ (ع) در مدينه راه مى‏رفتم. امام‏ (ع) ‏فرمود: آيا تو پسر «شرف‏» هستى؟
عرض‏كردم: آرى.
 آنگاه خواستم از حضرت ‏پرسشى كنم. امام‏ (ع) از من پيشى گرفت و فرمود: ما در حال عبور از شاهراه هستيم واين محل براى طرح سؤال مناسب نيست. (1)
در عين حال رفت و آمد هاى فراوان مردم ‏از نقاط دور و نزديك به خانه امام ‏(ع)، نفوذ و محبوبيت آن حضرت در ميان قشرهاى ‏مختلف مردم از ديد عمال حكومت عباسى ‏پنهان نبود. و همين امر سبب شد تا آنان از ناحيه امام‏ (ع) احساس خطر كرده، وجود او را در «مدينه‏» به زيان حكومت ‏بدانند.
بريحه عباسى كه حاكم و متصدى نماز «مكه‏» و «مدينه‏» بود، طى نامه ‏اى به متوكل عباسی‏ نوشت:
اگر تو را به حرمين (مكه و مدينه) نيازى ‏هست، على بن محمد را از اين دو شهر بيرون كن، زيرا او مردم را به سوى خودخوانده است و گروه زيادى دعوتش راپذيرفته‏اند. (۲)
بدين سبب متوكل بر آن شد كه امام ‏هادى‏ (ع) را از مدينه به مركز خلافت ‏بياورد و محدوديت ها و مراقبت‏ هاى بيشترى را در مورد وى اعمال كند.
 
۱ - كشف الغمة فى‏معرفة‏الائمه، ج 3، ص 178
۲ - بحارالانوار، ج 50، ص 209
درسایه ی هادی امت، احمد محیطی اردکانی
 
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 917
  • کل نظرات : 407
  • افراد آنلاین : 16
  • تعداد اعضا : 140
  • آی پی امروز : 64
  • آی پی دیروز : 248
  • بازدید امروز : 403
  • باردید دیروز : 1,428
  • گوگل امروز : 1
  • گوگل دیروز : 51
  • بازدید هفته : 403
  • بازدید ماه : 14,114
  • بازدید سال : 82,334
  • بازدید کلی : 7,303,795