امام جعفر صادق(ع) فرمود:
در تورات چنین آمده است:
برایتان نوحه سرایی کردیم، اما گریه نکردید، تشویقتان کردیم اما به شوق نیامدید، (ای پیامبر) به خونریزان بفهمان که خدای را شمشیری است که آرامش ندارد و آن جهنم است.
پس ای چهل سالهها آماده حساب باشید،
پنجاه سالهها! شما کاشتهای هستید که زمان برداشتش نزدیک است،
شصت سالهها! چه پیش فرستادهاید و چه به جای نهادهاید،
هفتاد سالهها! خود را جزء رفتگان به حساب آرید،
هشتاد سالهها! فقط برایتان حسنه مینویسند و گناه برایتان نوشته نمیشود،
نود سالهها! شما اسیران خدا در زمینید..........
سپس امام (ع) فرمود:
در تورات چنین آمده است:
برایتان نوحه سرایی کردیم، اما گریه نکردید، تشویقتان کردیم اما به شوق نیامدید، (ای پیامبر) به خونریزان بفهمان که خدای را شمشیری است که آرامش ندارد و آن جهنم است.
پس ای چهل سالهها آماده حساب باشید،
پنجاه سالهها! شما کاشتهای هستید که زمان برداشتش نزدیک است،
شصت سالهها! چه پیش فرستادهاید و چه به جای نهادهاید،
هفتاد سالهها! خود را جزء رفتگان به حساب آرید،
هشتاد سالهها! فقط برایتان حسنه مینویسند و گناه برایتان نوشته نمیشود،
نود سالهها! شما اسیران خدا در زمینید..........
بخشندهای که مردی را اسیر کرده با اسیر خود چه می کند؟
راوی میگوید:
راوی میگوید:
گفتم: او را نان و آب میدهد و از او کار میکشد.
امام (ع) فرمود:
امام (ع) فرمود:
بنابراین میخواهی رفتار خداوند با اسیرش چگونه باشد.
بحار الانوار، ج ۹، ص ۱۳۶